Başkalaştırılmış 'Mevlana' Algısı.

Herkesin kendi kafasında farklı oluşumlarla desteklediği bir Mevlana'sı var. Kimi sırf ney'le bütünleştirir, kimi vecd halindeki sema'sıyla. Kimi de içindeki hakikatleri soyutlayarak Mesnevi'siyle bütünleştirir onu. Oysa Mevlana Celâleddin er-Rumi, hakikatte şeriâtı(Allah'ın yolunu), sünneti seniyyeyi, tarikatı, tasavvuf adabını esas alır ve hatta, Mesnevi'si için bizzat kendisi şöyle buyurur: "Bizim Mesnevimiz vahdet dükkanıdır, onda Allah'tan başka ne görürsen bil ki o puttur." Bize, onu anlamamız için bir esas ortaya koyar: Tevhid kaidesinin dışına çıkmaması. Ve ekler: "Bizârem ezu ve zân sühun bizârem."
"Mesnevi, mısra mısra Kuran-ı Hakim'i anlatır, ben de Kuran'ın kölesiyim. Hz. Muhammed'in yolcusuyum. Kim benden, bundan başkasını naklederse ya da bana isnat ederse, ondan bizârım(beriyim)." İşte Mevlana'yı anlamada esas ölçümüz bu olmalıdır.
Mevlana, insanı ney'e benzetir. Bir ustanın elinde delinen sonra da neyzenin nefesiyle sürekli inleyen kamışa benzetir. Ney, neyzenin ağzında inleyerek koparıldığı vatanı olan kamışlığa özlemini, ailesine, arkadaşlarına hasretini dile getirir. İnsan da tıpkı ney gibi, "Oradan hepiniz inin!" (Bakara, 38) ayetiyle düştüğü Cennet'i arzular. Onun içindir ki, dünyada bir güler, on ağlar. Çünkü burası elem ve imtihan yurdudur...
Velhasılkelâm, Mevlana'yı yalnız ney benzetmesiyle özdeşleştirip müzisyen statüsünde basite indirgemek, vecd halinde -kendini bilmeksizin Aşk'la Allah için yaptığı- semasını bir dans/gösteri haline getirip istihazada bulunmak veyahut son zamanlarda popüleriteye maruz bırakarak Allah'a kavuştuğu Şeb-i Arus/Düğün Gecesi'ni, işin aslı astarı özümsenmeden konserlerle kutlamak, bütün bunlar yanlış konumlandırılmış birer Mevlana algısından ibaret olup Mevlana'nın bizzat kendisinin razı olmayacağı işler olmakla birlikte, Mevlana'yı az çok bilen akıl sahibi hiçbir Müslüman'ın yeltenemeyeceği şeylerdir.
Yeter ki anlama ve gereğiyle anlamayı isteme şuurumuz olsun. Allah hepimize anlama kabiliyeti nasip etsin. Âmin.